twang
n. 鼻音;弦声;砰然一声
vi. 发拨弦声;带鼻音讲话;砰然一声响
vt. 用鼻音讲;使发拨弦声
复数 twangs
第三人称单数 twangs
现在分词 twanging
过去式 twanged
过去分词 twanged
例句
The fiddle began to twang.
这把小提琴开始发出响亮的拨弦声。
《柯林斯英汉双解大词典》
Something gave a loud discordant twang.
某样东西突然发出了响亮刺耳的“砰”的一声。
Sue said with a jew's-harp twang in her voice.
苏带着犹太人竖琴般的鼻音说。